ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Η διάλεκτος η λαλουμένη υπό των Ελλήνων των απ' αρχαιότατων ήδη χρόνων εις τα παράλια του Ευξείνου Πόντου εγκατεστημένων και μετά τον τελευταίον πανευρωπαϊκόν πόλεμον αναγκαστικώς ανταλλαγέντων εξ αρχής ιωνική ούσα συν τω χρόνω τοιαύτην έλαβεν εξέλιξιν μακράν της Ελλάδος, ώστε, αφού ως η νέα λαλουμένη ελληνική καθόλου υπέκυψε και αυτή εις την κοινήν λεγομένην ελληνικήν ολίγα τινα μόνον στοιχεία εκ της ιωνικής διασώσασα, ικανά όμως άλλα αρχαιοπινή, προσέλαβεν έπειτα και πολλάς λέξεις και πολλούς γραμματικούς τύπους εκ της μεσαιωνικής και της βυζαντιακής γλώσσης, από δε της αλώσεως και πολλάς κατ' ανάγκην τουρκικάς λέξεις, τας οποίας και σήμερον έτι διατηρεί τινάς μεν αυτουσίους, τινάς δε μετά καταλήξεων ελληνικών κατά τους ιδίους αυτής γραμματικούς κανόνας. Την δε μεγάλην εν τη εξελίξει αυτής επίδρασιν της τουρκικής γλώσσης διακρίνει τις και εν τούτω, ότι και φράσεις καθ' αυτό τουρκικάς διακρίνει εν αυτή ενίοτε και συντάξεις πολλάκις τουρκιζούσας.